De planning was dat ik als een van de eersten aan boord zou gaan met de Lynx dus werd ik aangewezen voor de Sonar fabrieksopleiding in Parijs.
Eerst een snelcursus Franse taal op het KIM en daarna 13 november op pad.
Met mij Hein Klok, Tjebbe Hoekstra en nog een burger van Avionica MLTB waarvan ik de naam ben vergeten. Daarnaast Ton Groot en een paar mannen van het MEOB Oegstgeest.
Vanuit Den helder had ik Tjebbe Hoekstra mee in mijn Citroen CX en wij arriveerden als eersten bij de fabriek. Amsterdam - Parijs in vier uur!!!! Dat kon toen nog.
Hein had een mini cooper en had heel wat meer tijd nodig, ik meen bijna het dubbele.
Ik had wel moeite het ontvangst commitee ervan te overtuigen dat ik niet de leiding had, ik was in kostuum, jasje dasje, paste bij mijn voiture toch en de anderen in vrije tijdskleding, spijkerbroek.
We hadden een hotelletje, hotel Christina net buiten de boulevar periferique, Porte d'Orleans. Daardoor ook niet te hoog geprijst waardoor we wat extra overhielden van onze toelage.
De Fransen wilden duidelijk tevreden klanten want het begon al met de koffie break. Naast koffie stond er ook bier op tafel want men had vernomen dat Nederlanders graag bier drinken. Om ze niet voor het hoofd te stoten begon de eerste dag dus al vroeg met een biertje. Daarna weer naar het studie lokaal. Er werd eerst les gegeven in het Engels, dit was echter bijna niet te volgen dus op ons verzoek is men overgegaan in het Frans.
De volgende verassing kwam voor de lunch. Voordat we naar de eetzaal verhuisden werd er elke dag iets "gevierd" en wel met een apperatiefje. Ze hadden een stiekeme kast met een aantal flessen drank.
In de eetzaal stonden de flessen wijn al op tafel dus ook daar moest regelmatig geproost worden.
Ik was ook geen culinair expert dus het was elke keer een verassing hoe mijn bestelling eruit zag.
Een keer bestelde ik ris de veau want dat klonk wel leuk. Bleek kalfszwezerik te zijn en zag er echt uit als een stuk hersenen.
Na de lunch van een paar gangen en een paar glazen wijn werden we meegenomen naar een naastgelegen etablissement, "Chez Nathalie" (ik noemde het "natte alie") voor wat lichaams beweging, tafelvoetbal.
Daar hoorde echter wel een distingiefje, Armagnac bij volgens onze Franse vrienden.
De middagles was dus zwaar en na de lessen trokken we ons even terug op de hotelkamer om bij te komen.
Veel trek hadden we daarna ook niet meer en hielden we het bij een croque monsieur of iets dergelijks en verkenden de stad zonder het laat te maken want de dagen waren slopend , ook al door te moeten converseren in het Frans. Tjebbe was een talenwonder want die sprak het vloeiend.
Het weekend hebben we nog het Moulin Rouge bezocht en een schimmig etablissement genaamd "les deux boules" waar een heel ander soort show werd vertoond.
Wat me ook is bijgebleven is dat we in de buurt van het Moulin Rouge wandelden en een hele mooie jonge iets donkere vrouw ons tegemoet liep. Ze droeg een duur uitziende bontmantel die ze vlak voor me open deed. Daaronder droeg ze dus helemaal niets. Het drong echter te laat tot me door dat ik even een praatje met haar had moeten maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten