Brevet opleiding techveap bij de electronische school op Erfprins.

Ik zag er wel een beetje tegenop, na de vrijheid bij VSQ9 terug naar het strenge Erfprins. Het eerste probleem was natuurlijk mijn lange haar. Ondanks dat de haardracht was vrijgegeven moest je wel een "vliegkapje" dragen bij officiele gelegenheden. Dit waren van die speciaal vervaardigde kapjes. Ik had als souvenier een echt vliegkapje meegenomen van VSQ9 en deed die op en dat was natuurlijk helemaal geen gezicht en dat werd dus niet gewaardeerd al kon de OO van Pol er niet omheen dat ik een echt vliegkapje droeg. Ik had wel de eerste slag gewonnen en hij keek bij mij dus maar de andere kant uit.

Het was ook een speciale opleiding in een speciaal beveiligd lokaal. Ik had helemaal geen idee wat ik kon verwachten, het was dus allemaal een verassing al had ik iets kunnen vermoeden want ik was vooraf speciaal gescreened. Het leslokaal leek wel een kluis met tralies voor de ramen en een dubbele ingangsdeur.  Het voordeel was dat we geen boeken of aantekeningen mee naar buiten mochten nemen dus hadden we geen last van huiswerk of eigen studie.

Ik was net als Ted Duijn walplaatser en omdat we bij elkaar in de buurt woonden reden we dan ook samen naar huis.

Op een gegeven moment moest er geoefend worden voor parade en Ted en ik waren ingedeeld als reserve. Er bleken echter steeds mensen afwezig te zijn en we werden elke keer ingezet. Het viel ons echter op dat de namen van afwezigen niet echt werden gekontroleerd en ook de reserves werden aangewezen zonder naamkontrole.

Omdat we het idee hadden dat er uitgeknepen werd gingen we in gesprek en eigenlijk voor de grap zei ik tegen Ted dat we als we tijdens de lunch de wal opgingen we weg konden blijven zonder dat dit op zou vallen. We gingen daarvoor wel meer de wal op tijdens de lunch voor een hapje en drankje.

Ik stapte in bij Ted en tot mijn verassing vatte hij het serieus op en reed gewoon naar huis.

Ted was ijskoud maar ik was gespannen en heb die nacht toch niet lekker geslapen.

De volgende morgen waren het enkel collega's die ons gemist hadden en vroegen waar wij waren geweest.

Tijdens die laatste oefening was wel de definitieve lijst gemaakt waardoor we dus ook de grote parade misliepen.

Een van de mede cursisten was Tjebbe Hoekstra een echte onderzeebootman en net als Ted en ik niet echt voorbeeldig militair. Tjebbe kwam ik later weer tegen toen hij als burger werkte bij de elektronische werkplaats van het MLTB.

Zeven vlootmonteurs en gelukkig nog een vliegtuigmaker